İlk hecem kralların servetini, ihtişamını anlatır,
Dünyanın hâkimlerinin lüksünü rahatlığını.
Başka bir insan anlatır ikinci hecem
Bakın orada, denizlerin hâkimi!
Ama ah! Nasıl altüst olduk!
İnsanın sahte gücü, özgürlüğü, uçtu gitti hepten:
Toprağın ne denizin hâkimi, köleliğe mahkûm,
Ve kadın, o güzel kadın, tek başına hüküm sürüyor.
Keskin zekân sana kelimeyi hemen buldursun,
Ve o anki ışıltı o büyülü gözlerde okunsun!
Sayfa 72Kitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.