Seneler önce Türkçe öğretmenimin velilere ödev diye ismini verdiği o kitap…
Bu sıra okuma sırası bendeydi. İçerik olarak epey kalabalık. Bu açıdan kitaptan sıkça besleniyor ve yeni fikir, sorular düşünüyorsunuz. Bazen verilen örnekleri kurgusu basit buldum. Ancak kitabın genelinde günlük hayatın psikopatolojisinden yerinde eleştiriler var.
Yazar sonsözünü önemli olanın gelişmek ve farkedilen hataları tekrarlamamak olduğunu söyleyerek toparlar. Ve der: başkalarına çiçek atınız ama bu konuda da -her konuda da- arada bir de kendinize çiçek atınız