Rahibeler Birliği analistleri sevginin kökenlerini bilirdi. Bunu gelişimlerinin epey başlarında incelemiş olsalar da, etkileri altındaki kişilerde ortadan kaldırmaya asla cesaret edememişlerdi. Kural, sevgiye göz yummak ama ondan sakınmaktı. Sevginin insanın genetik yapısının derinlerinde yattığını, türün devamlılığını garantileyen bir güvenlik ağı teşkil ettiğini bilmek şarttı. Gerektiğinde onu kullanırdınız; Rahibeler Birliği'nin emelleri uğruna, bazı kişilerde (bazen birbirlerine karşı) koşullandırma yoluyla sevgi uyandırır ve böylece de söz konusu kişilerin sıradan farkındalıkla kolay kolay fark edilemeyecek, güçlü bağlarla bağlanmasını sağlardınız. Başkaları bu tür bağları fark edebilir ve kullanabilirdi fakat birbirine bağlanmış kişiler bilinçsizce dans eden kuklalardan farksız olurdu.