Bilimsel metodlarla yapılan araştırmalar ve diğer tarafta duyguların sanatsal çıktısı. Elma ile armutu karşılaştırma gibi geldi. İkisi de lezzetli meyveler elbet. Ancak buradaki karşılaştırma/kıyas taraf olmayı dolayısıyla 'ben' ve 'taraf olduğum şey' olanı nesnelleştirirken; kabulden, özden uzaklaştırır. Duygusal bir yakarışa döner.
Bilim ile sanat bir insanın iki bacağıdır. Birlikte güzellerdir.
"Hayatta en hakiki mürşit ilim" iken taraf etmek, ayrıştırmak alt benliklerin yanılsamalardır.
Saygı ve sevgiyle.
Çok mesnetsiz bir cümle.
Elbetteki edebiyat toplum için çok kıymetli ve önemlidir. Ancak psikanaliz ile karşılaştırma yapmak sanırım kibirli bir görüş.
Size her ne kadar katılsam da bu cümleyi de haklı bulanlar elbette olacaktır. Karşılaştırma hangi durumda ve ne zaman yaptığınıza göre haklılık oranını destekler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.