Şu satırlara gözlerim dolu başlıyorum, neredeyse bir yıl geçti aradan. Zaman akıp gidiyor gitmesine de şu sevdam zamanın akışına kapılıp gitmiyor, atamıyorum içimdeki kara yazgıyı. Defalarca denedim, yok olmuyor, başka tenlerde başka insanlarda aradım sende olanı, seni ayrı kılanı. Bulamadım, en sonunda gönlümde senin için kurduğum köşke hep geri döndüm. Paramparça olmasına rağmen buradan kopamıyorum. O parçaları toplayıp tekrar yapayım o köşkü dedikçe parçalar daha çok parçalanıyor, daha çok batıyor yüreğime. Ayrılmayacağım ben buradan, varsın olsun o parçaların altında kalayım. Vazgeçersem kendime, sevdama ihanet ederim. Ben burada daima seni bekliyor olacağım. Belki diyorum belki gelirsin, birlikte yeni bir köşk kurarız.
·
179 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.