Bir trombosit anısı
Üniversiteye ilk geldiğim sene, derslerim çok kötü idi. Avarelik çağımdı.
Nereden buldum bilmiyorum, Ege Üniversitesi Hastanesindeki lösemili çocuklar için yardım kampanyasına dahil oldum. Bir zaman sonra o çocukların "trombosit" denen bir maddeye ihtiyaçları olduğunu ve bunun kandan sağlandığını öğrendim. Ben de bağış için gittim. İhtiyaç sahibi çocuk 7 yaşında Baver isimli çocuk idi. Ailenin büyük oğlu aynı hastalıktan(lösemi) hayatını kaybetmişti. Aile perperişan hastane koridorlarında, bahçede, orada burada kalıyordu. Baver'in ise durumu kritikmiş, acil trombosit gerekiyormuş. Babayı buldum koşa koşa geldi sarıldı bana."Allah razı olsun beyefendi" dedi. Koskoca adam belki 50 yaşın üstünde, 20 yaşındaki birine nasıl beyefendi der ki? Burada şunu sezdim; aile yoksul ve müşkül durumda idi ve o an her yardıma gelen kişi, onlar için umut demekti. Bu umudu yere göğe sığdıramıyordu baba. Neyse bağış yaptım. Çıktıktan sonra baba geldi sarıldı, gözleri ağlar vaziyette. Sanki kendi oğluymuşum gibi sırtımı sıvazladı, tekrar sarıldı. Dualar etti sürekli. Kaç gündür kimsenin gelmediğini çok zor durumda olduklarını söyledi. Hastaneden çıktık beraber elime 20 lira tutuşturdu." Ne olursun al. Öğrencisin, kalkıp buraya geldin, masraf ettin. Bi yemek yersin hiç yoktan. Kusura bakma bu kadar verebiliyom" dedi. Almadım olmaz dedim ama diretti, almak durumunda kaldım.Kendisini borçlu ve mahçup hissetmesini istemedim. Sarıldık vedalaştık sonra ayrıldım. Otobüse binip gittim.
Bu anımı paylaşmaktaki amacım aslında toplumun lösemili çocuklar hakkında yeterince bilinçli olmamasındandır. Kendimi yüceltmek veya ego tatmini yaşamak gibi bir derdim asla olmadı. Sadece örnek üzerinden gitmek istedim.
Pek çoğumuz trombosit ve grönülosit kavaramlarını bilmiyoruz. Bunlar ne işe yarar bilmiyoruz. O aileler ve çocuklar neler yaşar bilmiyoruz.
Kan verme şartlarını sağlayan herkes trombosit verebilir. Bu bağış, kan gibi bünyeyi de zayıf düşürmüyor. Ortalama 3 gün gibi kısa bir süre sonra tekrar bağışta bulunabiliyorsunuz. Yaklaşık 45-55 dk arası sürüyor. Ama sonunda lösemili çocuklarımıza bir umut olmak bu 45 dk ya bağlı olabilir. Hayat kurtarmak aslında çok basit. Bunun için bulunduğunuz il/ilçe içinde hastanelere veya kızılay merkezlerine danışabilirsiniz. İzmir'de ve İstanbul'da harika işler yapılıyor. Siz de katkıda bulunabilirsiniz.
··
449 görüntüleme
İhtiyaç sahibine kan bağışı yapmanın zevki bambaşka. Bir defasında yaşlı bir gariban amca kan merkezinde kan bağışı yaparken kan ihtiyacı için başvurmuştu. "Kan getir , kan götür" dediler. ihtiyar yana döne düşünürken benim kanım amcanın olsun dedim. Nasıl sevindi, gitmiş meyve suyu çikolata alıp gelmişti. İnsanların zor anında destek çıkmak paha biçilemez. Bende kan bağışı hatırası çok. Umarım bunu okuyanlarda da çok olur.
O insanlarla aranda amiyane tabirle kan bağı oluyor, ve süper bir his. Teşekkürler
Teyzemi kaybedeli 3 yıl oldu, lösemiydi kendisi. Kim bilirdi ki böyle olacağını, ben de farkında değildim bu tarz yardımlaşmaların, trombositlerin vs. O öldükten sonra ciddi ciddi farkına vardım. Yaşadığımız sürece umut var ve başka insanlara da umut olabiliriz. Paylaşım için sağolun...
Kaybınız için üzüldüm. Toplumda bu bilinci yaymak çok önemli. Ben hala arkadaşlarıma diyorum. Trombositi ilk defa duyanlara anlatıyorum.
Teşekkürler paylaşımınız için.
Benim de üniversitede bi ders kapsamında zorunlu kan bağışı yapmam gerekti. O kan bağışı sayesinde hepatit b olduğumu öğrendim. Erken teşhis sayesinde şimdi kontrollerimi oluyorum. Kan bağışı yapmasaydim eğer muhtemelen ciddi bir şikayetim olmadıkça doktora gitmezdim. Siroz ya da karaciğer yetmezliği olabilirdi. Dersten geçeyim derken hayatım kurtuldu diyebilirim. Şimdi en çok istediğim şey organlarimi bağışlamak ama mümkün olmayacak maalesef. Yapabilenler mutlaka gitmeli. Kan vermeli.
Çok geçmiş olsun şifanız daim olsun. İletiniz ve paylaşımınız için teşekkürler.
Umarım her şey gönlünüzce olur insanlar şifa bulur mutluluğu paylaşırız :)) Teşekkürler
Bu yorum görüntülenemiyor
Bir çok kişi için örnek olmuşsunuz...Darısı bütün gençliğimizin başına..:)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.