İtiraf etmem gerekirse yeni dünyanın sokaklarında yürürken aniden duraksama ihtiyacı hissettim ve namaza oturdum. O adını bilmediğim, üşümekten açlığını hissedemeyen çocuğa ve onun gibilerine saatlerce dua ettim...
Sabahattin Ali yüreğimi burkmuştu gene...
Hassas duygularımı etkilemiş gözlerime hükmetmişti...
