Bir eser yazıp, intihar eden ya da sanat için soyunarak akıllarda birçok insan var. Bir gün abim, "öyle bir yap ki, herkes bizi konuşsun," dedi. Düşündüm, ne yapabilirim ki! Bir aşk romanı yazsam olmaz, az da olsa bir şeyler karalıyorum. İnsanların en hassas noktası olan duygularını baz alarak, ya da inandıkları şeyleri destekleyip bir "başkan" olup, emir vererek insanları öldürsem, dedim. Olmaz, bir ün için o kadar da aşağılık olamam. Olanlar var dedi, iç sesim. Sus! dedim, iç sesime....
Gregor Samsa gibi bir hayvan dönüşsem, dedim bu da çok saçma geldi. Sahi, ne yapmalıyım? İnsan bu dünyada yaşadığını kanıtlamalı değil mi? Bu bir ihtiyaç mı yoksa mecburiyet mi? Sen söyle, ne yapsak?
Kalemine sağlık, Ayşe.