“Ve umursamaz bir tavırla sordum. “Neyinim?”
Çıkabilecek en kısık sesiyle, “Neyim misin?” diye tekrarladı, ona yönelttiğim sorumu. Ve sonra, uzunca sustu. Çenesindeki sakallarını ovalarken ve benimle göz teması kurmazken, sabrımın taşmasından korkarak tatmin edici bir şeyler söylemesini bekledim…
Dişlerinin arasında, “Bak! Sadece bil diye söylüyorum!” dedi, işaret parmağını tehditkar bir biçimde havada sallayarak “Sen bundan böyle kimseyle paylaşmayacağımsın.””
Sayfa 339Kitabı okudu
··
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.