Adeta sevgilimden ayrıldım.
İçimde adsız bir burukluk.
Zamansız terkedilmişliğin acıtan gururu.
Tamam olmaya alışmış ruhumda bir eksiklik.
Ne zaman kavuşacağımı bilmediğim bir sevgili.
Önümde çabuk geçmeyecek sayısız günler.
Saçmasapan bir şeyler...
Birileri elini çabuk tutmalı.
Ben sevgiyi uzaktan uzağa yaşayamam.
Kavuşmalı.
Yeniden sarmaş dolaş olmalı.
Son kitabı bitirme süremin uzunluğu asla sıkıldığımdan falan değil.
Aksine çok akıcı, heyecanlandırıcı ve merak uyandırıcıydı.
Bu sefer spoiler vermeyeceğim ama neredeyse bütün kişiler, olaylar, uçurumun kenarında asılı kaldı. Yazar onları iter mi, çeker mi bilemiyorum ama elini çabuk tutsa iyi eder.
Seriye ilk başladığımda araya başka hiç bir kitap almayacağımı söylemiştim, nitekim öyle de yaptım. Buz ve Ateşin Şarkısı ile yattım, kalktım. Bazen çok sıkıldım, bazen özledim, bazen öfkelendim ama bırakmadım ve bitirdim ve bitirdiğime şimdiden pişmanım. Zamana yaysam daha mı iyi ederdim..?
En azından yeni kitapla buluşana değin, okunacaklar listeme aldığım diğer kitapları okumaya başlayabilirim. Çok merak ettiklerim var. 1K’ya kaydolduğumdan beri ilk defa “başka” bir kitap okuyor görüneceğim, bu seri dışında. Acaba Martin’i aldatıyor sayılır mıyım? Muhtemelen sadece ve sadece kendimi aldatırım.
Okuyun.
Okutturun.
Kocaman bir dünyaya giriş yapın.
Ve benim şu anki yaşadığım kötü hissi siz de yaşayın.
