Kitap için o kadar çok şey söylemek istiyorum ki. Cengiz DAĞCI'nın ilk okuduğum kitabı. Önce yazardan bahsetmek istiyorum. 9 mart 1919 tarihinde kırım da doğan cengiz DAĞCI, ikinci dünya savaşının çıkmasıyla birlikte binlerce Kırımlı ile birlikte kendi topraklarından sürgün edilir. Londraya yerleşen DAĞCI asla yaşadığı toprakları anlatmaktan vazgeçmez. Yansılar 3 de, yaşadığı zorlukları anlatan yansılar serisinin 3. Kitabı. Aslında deneme okurken genel olarak sıkılıyorum. Ama bu kitap çok farklı. Cengiz DAĞCI'nın anlatımı, düşünceleri ve yaşadığı olayları yorumlaması çok özel. Her sayfasını yazarken kayboluşu, kendi içinde yarattığı benliği ile doğduğu topraklarda dolaşması öyle duygulu ki. Her an her saniye KIZILTAŞ ta o. Mutlu olsa da üzgün olsa da. Hayatını devam ettirdiği londrada aslında gerçek anlamada hiç olmamış o hep bir şekilde vatanına dönmüş. Belki tekrar o topraklara adım atması mümkün olmamış ama kendi içinde hep orda dolaşmış. Ne desem nasıl anlatsam bilmiyorum. O kadar etkiledi ki beni. Öyle duygulandım ki kitaba başladığım günden beri sanırım bende kayboldum. Betimlemeleri beni boğmak yerine onunla birlikte KIZILTAŞ da hissettirdi kendimi. Ne olursa olsun kimse toprağından edilmemeli. Aslında söylenecek o kadar çok şey var ki ama ben herkesin okuyarak anlamasını istiyorum, tam bir başucu kitabı.
