Uyuyamazsan yüze kadar say, bine kadar say, HEP SAY! Neden uyuyamıyorsun SADIK TURAN? Bir derdin mi var, çok mu acın var, yurdunu mu özlersin? Yazdığın HATIRALAR benim, sadece bir okuyucu olan benim bile içimi parçaladı. Bu kadar acıyı çeken senin, uyuyamamana ve huzursuzluğuna hiç şaşmamak lazım! Daha çocukken vatanın Kırım, Rusların istilasına uğradı. Güya dininizi, malınızı, mülkünüzü, özgürlüğünüzü koruyacaklardı, sözleri vardı. Nereden bilecektin minareleri yıkacaklarını ya da tahmin eder miydin yemeğe beklediğin babanın eve gelemeyeceğini? Bir gün Kırım'ın kurtulacağı ümidiyle Kızıl Ordu'ya katılıp düşman üniforması içinde Almanya'ya karşı savaşı da kabullendi yüreğin. Yeter ki Kırım kurtulsun, ufacık bir ümit bile olsa! Ya Almanlara esir düşmek... Onca eziyet, işkence! Günde 50 gram ekmekle nasıl yaşanır, nasıl devam edilir nefes almaya. Üşüdüğünde kendini sobanın yanında tahayyül ederken ısınabildin mi? Sen üşürken ben de ısınamadım sıcacık evde! Şimdi kime sormak lazım hesabını bu harbin? Savaş yüzünden anne kokusundan mahrum kalanların, bir babayla evladın beraber geçireceği zamanları çalmanın, vatanından uzakta aile özlemi çekenlerin, esir kampında kızının bir tutam saçını koynunda saklayanların, ailesinin yüzünü unutmaya başlayanların, anadilini konuşmayı özleyenlerin, türlü işkenceler sonrasında tatlı canları vücudundan çıkanların, arkadaşlarının kanı bedenine sıçrayanların hesabını kime sormalı! Kime lazımdı bu cenk! EY HATIRALARLA YAŞAYAN ADAM, kavuşabildin mi rahata, huzurla verebildin mi canını? En büyük merakım bu oldu. Senin hatıraların bana savaşın mağduru olanların acısını biraz da olsa hissettirdi, yüreğime dokundu o dehşet veren harp. Oysa din, dil ırk olarak ayırmaya gerek var mıydı insanı? Toprak parçası için ne gerek vardı bu savaşlara? Bunu hiç aklım almadı, almayacak da galiba... Bu kitap kesinlikle kurgu değildi, yazar Cengiz Dağcı'nın bizzat yaşadıklarından ibaret. İlk defa okudum yazarı ve diğer eserlerinin de okunması gerektiğini düşünüyorum artık. Üslubu akıcı olabilir ama yazdıkları hem çok üzdü hem de çok yordu beni. Aslında gerçeği, savaşın acı yanını anlatıyor fakat gerçeklerle yüzleşmek insan için çok zor olmuştur her zaman. Yine de bir nebze acılarına ortak olmak iyi hissettirdi. Şimdi en büyük duam; en güzel mekânlar onların olsun... Kitap listenize Cengiz Dağcı eserlerini mutlaka almanızı tavsiye ederim. Keyifli Okumalar...

Korkunç YıllarCengiz Dağcı · Ötüken Neşriyat · 20192,253 okunma

··

640 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.