Genç papazın tombul karısı, kilisedeki heyecanla şaşkına dönmüştü.
Papaz Ariella’ya döndü. “Ve sen, Ariella de Warenne, bu
adamı hastalıkta sağlıkta, iyi günde, kötü günde, ölüm sizi ayırana kadar kocan olarak kabul ediyor musun?”
Emilian’la göz göze geldiler. Genç adamm tavırları biraz ağırbaşlı
ve biraz sertti. Daha önce bu kadar kararlı bir adam görmemişti,
özellikle de kendi düğününde. Ariella hakkında şüpheleri mi vardı?
Bu bir şeyi değiştirir miydi? Yolculukları başlamıştı ve artık hiçbir
şey, hiç kimse onları durduramazdı.
“Ariella?” diye sordu Emilian.
Ona gülümsedi. “Bu adamı ölüm bizi ayırana kadar kocam olarak
kabul ediyorum.”
Emilian’m gözlerinden, rahatladığı belli oluyordu.