Hep düşünürüm; Dostoyevski, mahpushanesine ortamında sürgün hayatıyla, bir yandan duygularıyla, düşünceleriyle didişmiş olsaydı iki yıl içinde Suç ve Ceza, Kumarbaz, Budala gibi üzerinde 150 yıl geçmesine karşın dünya edebiyatı başyapıt olarak kalacak romanları yazabilir miydi? Stefan Zweing 'inin okuduğum ilk kitabi; Satranç ta insan ruhunda uzun bir yolculuğa çıkarır okuru. Öyküde ne gelirimli sahneler abartiliyor ne oyun tutkusunu insandaki etkileri irdeleniyor ne de kazanma yüceltilip, yenilmişliğin yarattığı düş kırıklığı kötüleniyor. Kanımca öykünün temel amacı, baskıcı iktidarların yalnızlığa ittiği kişileri, Dr. B' de olduğu gibi, yaşarken nasıl yaşayan ölüye dönüştürdüğünü düşündürmektir şu incelemede kendi başına satranç oynamanın Dr. B' nin ruhunda nasıl bir sarsıntı yarattığını tanık oluyorum. Güzel bir yolculuktu

SatrançStefan Zweig · Eksik Parça Yayınları · 2017238,9bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe KESER !