Klasikler dediğimizde zannederim çoğu insan önyargı ile yaklaşır. Fakat uğultulu tepeler okuduğum, en çok sevdiğim, bir çırpıda bitirdiğim tek klasiktir. Lise ortalarında ya da ilköğretim sonlarında hediye gelen bir kitaptı. Bu kitap ile birlikte ben kütüphane kurmaya başladım. Ben de yeri çok ayrıdır. 3 ya da 4 kez okudum. Her okuduğumda o ölümsüz aşk sanki daha çok sonsuza uzanıyor. Kitabın dili çok güzel. Sade ve akıcı.
