··
380 görüntüleme
Her şeyin içinde bulunduğu bir inceleme olmuş. Doyurucu incelemeleri seviyorum, biliyorsun. Benim “baba” kontenjanım Müslüm Baba ile dolu olduğu için Aziz Nesin’e baba diyemiyorum. Saygımız sonsuz tabii :)
Koskoca yazıda bir kelimeye çok takıldım ama. Belirtmeden geçemeyeceğim. Sabahattin Ali’ye kıyan adama “milliyetçi” nitelemesini kullanmışsın. Ben o adama milliyetçi denmesine karşıyım. Çünkü o adama milliyetçi demek, Sabahattin Ali’yi biraz vatan haini göstermek gibi oluyor. Kimin vatanını daha çok sevdiğini ise tarih göstermiştir kanımca. Eline sağlık Samet.
Haklısın hocam, onu rahatsız etmesi için kasıtlı koyduğumu belirtmem gerek. :) Tarihteki en kanlı cinayetler dinciler(bununla dini alet edenleri kastediyorum, dini gerçekten yaşayanlar müstesna) ve milliyetçiler(bu yaşam formunun vatanı, milleti için faydalı olmak amacıyla değil kendi sadist güdüleri ve üstlerden aldığı emirle, vatan haini diye leke sürülmek istenenlerin canını aldığı bir gerçektir) tarafından işlenmiştir. Senin dediğin anlamda kullanırsak, ben sonuna dek milliyetçiyim. Ama tarihi pratiğe bakarsak milliyetçiliğin pek de böyle anlaşılmadığı ortadadır.
Vatanını asıl sevenler ona sahte bir yücelik atfedenler değil, onu yüceltmek için çalışıp çabalayan nadide isimlerdir. Güzel yorumun için teşekkürler, varol.
İncelemeni okumadan beğenip paylaşmıştım, kaydettim ve şimdi okudum. Tahmin ettiğim gibi çok güzel bir inceleme olmuş.Madımak olayından 6 yıl sonra doğmuş biri olarak daha yeni bir belgeselini izledim, hep duyuyoruz, bir de tanık olanları dinleyelim dedim, olanları anlamaya çalıştım. Bizim nesle böyle şeyler anlatılmıyor, biz de biraz "apolitik" olunca tabii hiçbir şeyden haberimiz olmuyor... Oradan oraya geçmişimizi, aydınlarımızı öğrenmeden yaşayıp gidiyoruz, eleştirilerimiz Aziz Nesin'in baktığı yerden çook uzak oluyor, basit kalıyor. Belgeseldeki bir anı unutamıyorum. Nesin binadan itfaiye merdiveniyle inmeye çalışıyor, itfaiyeci onun Aziz Nesin olduğunu farkedince can çekişmekte ve daha yeni ölümden dönmüş olan adamı aşağı indirmiyor... Göz göre göre sırf kendi ideolojisine ters diye bir insanı ölüme terk etmekte sorun görmüyor. Sonradan sert bir şekilde ittiriyor. Sonra dövülüyor tabii, sürüne sürüne polis arabasına zor yetişiyor. Hele o öfkeli kalabalık... Fikri yıkamayanlar direk şiddete, yobazlığa meylediyor. Konudan sapmayayım. Sanırım ülkenin aynı zamanda en sevilen ve en çok da nefret edilen, öldürülecek kadar nefret edilen adamlarından biriydi. O yıllarda yapmış olduğu açıklamalar cesurcaydı; eleştirileri, bakış açısı müthişti ki bu kadar etkileyici biri oldu. Umarım kıymeti daha da çok bilinir, biz de daha çok okuruz, anlamaya çalışırız onu...
Birkaç sene önce çok daha güzel, kapsamlı inceleme yazanlar anasayfamızı dolduruyordu. Onlar güzel atlarına binip teker teker gidince biz de Abdurrahman çelebi olduk sanırım :) Yine de teşekkür ederim iltifatınız için. Vakit ayırıp okumanız bile kafi.
Çok güzel bir inceleme ! Kalemine sağlık hocam.. :)
Teşekkür ederim. Sitedeki okunma sayısı artarsa daha mutlu olacağım. Bu kitap binlerce, binlerce okunmayı hakediyor. Aşağıda Tuco'nun dediği gibi, sol tarafında azıcık duygu taşıyan bir ademoğlunun bu kitabın etkisine girmemesi mümkün değil.
1 sonraki yanıtı göster
Tam da bugün bitirdiğim Aziz Nesin kitabının üstüne bu inceleme çok iyi geldi. Kitabı pek yakın zamanda bende okumayı düşünüyordum ama bu incelemenin üstüne inceleme yapmayacağım kesin. Emeğinize, yüreğinize sağlık. :)
Teşekkür ederim güzel yorumunuz için Sezen hanım. Öne alınmayı hakeden bir kitap kesinlikle :)
(Surname'nin ders kitabı olarak okutulduğu bir hukuk eğitimi pek iyi olurdu, düşünmesi bile güzel değil mi.)
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
‘Başkası adına utanmak’ diye bir ifade var ya hayatımızda... Şu sitedeki Aziz Nesin incelemelerini okudukça ben de bu ifadenin farklı bir versiyonunu yaşıyorum; ‘başkası adına gururlanıyorum’
Nasıl bir hayat yaşamışsa, ölüm dahi durduramıyor onu... Her yazı yeniden canlandırıyor, ömrüne ömür katıyor bu değerli insanın...
Elbette bir yenisi gelmeyecek dünyaya... Ancak onun gibi insanları rehber edinenler sayesinde dünyadan da hiç silinmeyecek...
Samet ellerine sağlık değerli dostum. Birkaç dakikalığına da olsa bu ülkenin mazisindeki aydınlığa doğru güzel bir yolculuğa çıkardın bizi...
Selam ve sevgilerimle...
Tarih güçsüzleri cama yapışan yağmur taneleri gibi siler atar; yalnızca büyük insanlar tüm yasaklamalara, kısıtlamalara, ölüm tehditlerine karşın düşünceleriyle, cesaretleriyle dimdik dururlar. Yaşasaydı elini sıkıp tam gözünün içine bakarak "Sen öyle büyük bir adamsın ki!" demek isterdim, ama Aziz Nesin yaşamıyor olsa da ölümsüzlüğü zihinlerimizde yakaladı. Bir gün Gogol'un paltosundan çıkanlar gibi, Nesin'in battaniyesinden de büyük yazarlar çıkacak. Zerre şüphem yok. Umarım görmeden ölmem.
Değerli yorumun için teşekkür ediyorum Necip hocam. Değer kattın. Saygılar.
Bu yorum görüntülenemiyor
Çok güzel yazmışsın Samet, Nesin okumaya bu kitapla başlamam gerektiği söylenmişti bu incelemeyle de tasdiklemiş oldum. Yüreğine sağlık, nice okumalara ve dışavurumlarına. ^^
Teşekkür ederim, başlangıç için iyi olabilir. Ben mizahi öyküleriyle tanımıştım kendisini, sonra hayatına geçince taşlar yerine oturuyor. Hâlâ çok severim öykülerini, göz önünde bulundur :)
1 sonraki yanıtı göster
Fazla söze gerek bırakmayan güzel bir inceleme olmuş, bunun için teşekkür ederim, kaleminize, yüreğinize sağlık. İncelemenizi okurken aynı anda geçmişi de yaşadım sanki. Yaşattınız daha doğrusu var olunuz. Güzel incelemelerinizin devamı dileklerimle.
İnceleme adı altında bir şeyler yazarken kitabın etkisinden parçalar sunmak, siteye katıldığımdan beri isabetli bulduğum bir yaklaşım. 
Erhan beyin Yeraltından Notlar'a yazdığı muazzam inceleme gibi.
Kitap gerçekten bir zaman tüneline atıyor insanı, ilk okuduğumda ellerim kelepçeliymiş hissine kapıldığımı, Bursa sokaklarında tıpkı 70-80 yıl önce Aziz Nesin'in yaşadığı yalnızlığı yaşadığımı hissettiğimi hatırlıyorum. Anı dediğimiz şey bu değilse nedir? İncelemenin güzel olan hangi kısmı varsa bunu noktası virgülüne dek Aziz Nesin'e borçluyum. Beğendiğinize sevindim, siz de varolunuz.
1 sonraki yanıtı göster
Kalemine ve yüreğine sağlık kardeşim, büyük mütefekkir Cemil Meriç ''Bu Ülke'' adlı eserinde ''Okumak, iki ruh arasında aşıkane bir mülakattır.'' der. Yürekten hissedilerek dile gelen bu güzel incelemede de vecizeyi oldukça yoğun hissedebiliyoruz. Tekrarlarını okuyabilmek adına ışığın bol ve daim olsun inşallah...
Teşekkür ederim Seyid abi. Meriç çok güzel özetlemiş. Kitap toplantılarına da bekleriz, seninle sohbet etmeyi özledik doğrusu. :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.