İnsan , zübde-i alemdir; aşkın kandilidir. Sevgi yolunda yürüyün. Kulunu sevmeyen , Rabbini asla sevemez. Aşk kaleme , kelama ve kitaba gelmez. Kalp on sekiz bin âlem kadar sonsuzdur. Uçsuz bucaksız bir deryadır. İnsan bu deryaya dalmadıkça , ne kendini ne Rabbini bulabilir. Alemler aşkla yaratıldığına ve varlığı onun yüzünden olduğuna göre , insanlar nasıl olur da aşksız bir hayatın olabileceğini düşünebilirler ?
Sayfa 9
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.