Gönderi

Bu hayatta yaşarken günden güne şaşkın bir çocuk haline geliyorum; bu dünyaya, üremeye, kalıtıma, görmeye, duymaya alışamıyorum; en alışılmış şeyler ağır bir yük. Hayatın ciddi, gizlenmiş, kibar yüzeyi ve geniş, müstehcen ve heyecanı -çılgınlık- dolu temelleri, benimle bağdaşmayan bir alışkanlığın gösterisini oluşturuyorlar.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.