İnsanoğlu gerçekten ikiye bölünür: Kendi ihtişamlı eşsizliğinin bilincindedir, çünkü çok büyük bir görkemle doğadan taşar ve yine de kör ve dilsiz şekilde çürümek ve ebediyen yok olmak üzere toprağın bir kaç metre altına geri döner. Bu durumda yaşamak ve bunu kabul etmek zorunda olmak korkunç bir ikilemdir.