Leonce Houx-Wardiougue 100 yaşına girecek. Geride kalan yıllarına baktığımızda oldukça hareketli bir yaşam onunkisi. Tutkulu bir sosyalist ancak bir fabrika sahibi, kadınlara ve zararlı her türlü maddeye düşkün ve öleceğine pek de ihtimal vermeyen biri. Yeni yaşı kutlanmalı, hem de görkemli bir biçimde. Bunun için torunu Geraldo görevlendiriliyor. Ancak bir sorun var: Büyükbabasının hızlı yaşamının aksine Geraldo pek de hızlı sayılmaz. Gerçek şu ki: Geraldo’nun biraz eğitilmeye ihtiyacı var. Leonce nam-ı diğer Leon, torunu ile ilgilenecek. Büyük bir şefkatle demek isterdim ancak dünya o kadar masum değil. Paris eski Paris değil.. . Saflığın sınırlarında dolaşan Geraldo, büyükbabasıyla büyük bir değişimin içinde buluyor kendini.. Doğumgünü kutlamalarından ziyade tek bir şeye odaklanıyorlar: kozasından çıkmalı tüm kelebekler. Aşkla tanışmalı, yaşanılabilir bir dünya kurmalı. Geraldo’nun yapmaya çalışıp çoğu seferinde çuvalladığı gibi.. . Leon sistem eleştirisine içkin çok sağlam bir kurgu barındırıyor içinde. Hem birinci cildinde hem ikincisinde acı acı gülümsetiyor. Kapitalizmden dine, dinden ikili ilişkilerdeki çözülmelere.. Kirlenen dünyanın tozunu alırcasına.. . Nicolas de Crecy ve Sylvain Chomet zekalarına hayran kalmamak elde değil. Çizgiler acımasız, net değiller ancak kullanılan renklerle keskinlik kazanıyor. Diyaloglar peşi sıra anlamsız cümleler gibi görünürken, sert bir yumruk gibi midenize iniyor. . Ve bir diğer güzellik: çevirilerinde Mahir Ünsal Eriş yer alıyor!

Leon 2Nicolas de Crécy · Karakarga · 201922 okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan