Yaşamı arıyorsun, arıyor, ve parlıyor ve taşıyorsun
Yerin derinlerinden seni çeken tanrısal ateş,
Ve sen ürpertici istekle
Etna'nın alevlerine atıyorsun kendini.
Kabarcıkları böyle erir şarapta, coşkunun
Kraliçesinin, ve ama sen!
Ah Şair, salt kendi zenginliğine,
Keşke kurban etmeseydin kendini,
O içinde kaynayan kadehte!
Kutsalsın sen gene de benim için,
Seni bizden alan, yiğitçe öldüren dünyanın gücü gibi!
Ve izlemek isterdim, o derinliğe değin,
O kahramanı, tutmasaydı aşk beni.
Hölderlin "Empedokles'in Ölümü"
Sayfa 128Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.