Görünen yahut görünmeyen iki kent arasında Görünmez Kentler’i okumaya başladım. çünkü çok başka bir şey bir trende bir kitapla başbaşa olmak.Sıcaklık rahatsız edici ama bu güzel zamanlara gölge düşürmesine izin veremem.
29 HAZİRAN 2019
Tren yolculuğundan kalanlar..nedense kişinin kendi ile en çok yalnız kalabildiğine inandığım seyahat türü... cama başını dayayıp kayıp giden raylara, ağaçlara, binalara, yollara, doğaya bakıp hayallere dalarken huzur verdiğine inanıyorum.Tasvirine sanırım şöyle diyebilirim. Zamanın su gibi akıp gittiği ve insanın kendi karanlıklarına seyahat düzenlediği ruhsal bir yolculuk..Tabiki bu güzelliği #görünmezkentler ile paylaşmak ayrı bir zevkti.Teşekkürler Calvino