Tezer Özlü'nün okuduğum ilk kitabı ve son olmayacak. Daha ilk sayfalardan kitabı sevmeye başladım sebebi biraz yakın hissetmem biraz da cesur kaleminden olsa gerek. Yaşamı seven genç bir kadın Tezer Özlü. Kendi tarzına göre seviyor hem de. E neden intihar ediyor sürekli diye sorulabilir. İntiharlar "dilediği gibi yaşaması"nın engellenmesi sebebiyle oldu bence. Bunda kitapta bahsettiği çocukluğunun etkisinin çok olduğunu düşünüyorum. Soğuk evinden nefret etmesi, anne ve babasının sırf çocuklarını sorumluluk olarak gördükleri için birlikte sevgisiz yaşaması, uzaklara koşmak ve yaşamı kavramak istemesi fakat ona dayatılan hayatla yaşamak zorunda kaldığından öfke içinde büyüdüğünü söylemesi... Hatta belki de anlatmadığı daha pek çok şeyler... Çünkü 65 sayfada çocukluk, gençlik, hastane yılları, evlilikleri ne kadar anlatılabilir ki? Aslında hayatında acı bir durum yok gibi gözükebilir çoğusuna. Hatta belki de mutlu olması lazım; bazılarına göre şükretmesi lazım. Şımarık diye düşünenler bile belki çıkabilir. Ama düşünülmesi gerekir ki insan mümkünlerin içinde "imkansız" bırakılınca o zaman da batabiliyor diplere. Yani insanı çevreleyen bir çevresi varsa bu onu öfkeli biri yapabiliyor. Kabına sığamayan bir insanın taşması lazımdır. Onun kabını demir kutulara koyup kilitlersen onun sebebi olabilirsin.

Çocukluğun Soğuk GeceleriTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 201816,6bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seda