İlk defa kavramlaştıran A.Hamdi Tanpınar'dır. Başına gelenleri mükemmel tanımlar: Sükut Suikastı. Ne övmek ne yermek, sanki görülmez, duyulmazmış gibi. Yokmuş gibi davranmak. Kendinden olmayana, kendisi gibi düşünmeyene bunu yaptı bizim "aydınlar"
A.H.Tanpınar'ı, Oğuz Atay'ı, Sabri Ülgener'i, Nurettin Topçu'yu, Sezai Karakoç'u, Cemil Meriç'i, daha nicelerini, görmediler. Kendilerinin istedikleri okunurken, bunların esameleri okunmadı. Orhan Pamuk'a yapmaya çalıştılar sükut suikastlarını. Olmadı, kalmadı güçleri artık. İnternet aldı güçlerini.
Azizim güzel yorumunuzu okuyunca, A.Alatlı'nın dedikleri bunları getirdi aklıma.
Kaleminize sağlık.