Değişimi şartlarla sevenler
Tanpınar romanın sonunda enstitüde yenilik için çalışanların tepki gösterdiği Halit Ayarcı’ya insanın riyakârlığını anlatır: “Samimiydiler aslında yeniliği kendilerine ucu dokunmamak şartıyla seviyorlardı.Hâla da o şartla severler. Fakat hayatlarında emniyetli ve sağlam olmayı tercih ediyorlar.” “Olur mu öyle şey, iki türlü mantık aynı kafada bulunur mu?” diyen dostuna verdiği cevap basit ve her dönemde doğrudur maalesef: “Tabii bulunur. Daha doğrusu menfaatler istikametini değiştirirse mantık da değişir.”
Sayfa 206 - Timaş
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.