Ateş birgün suyu görmüş yüce dağların ardında.
Sevdalanmis onun deli dalgalarina.
Hırçın, hırçın kayaya vuruşuna.
Yüreğindeki_duruluğa
Demiş ki suya..!Gel sevdalım ol...
Hayatıma anlam veren mucizem ol
Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa.
Al demiş yüreğim sana armağan..
Sarılmış ateşle şu birbirlerine sıkıca kopmamacasına..
Zamanla şu buharlaşmaya ateşte kül olmaya başlamış. .!
Ya kendisi yok olacakmış ya aşkı. .
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderide yüreğindeki kederide alıp başını gitmiş uzak diyarlarda su.
Ateş kızmış ateş yakmış ormanları aramış suyu diyarlar boyu..
Birgün gelmiş suya varmış yolu bakmış o duru gözlerine suyun.
Biraz kırgın, biraz hırçın ve o an anlamış.
Aşkın bazen gitmek olduğunu ama gitmenin yitirmek olmadığını.
Ateş durmuş ,susmuş, sönmüş aşkıyla. .
Ve o zamandan beridirki ateş, sudan ,su ateşten kaçar olmuş
Ateşin_yüreğini_sadece_su. ..
Suyun_yüreğini_sadece_ateş_alır_olmuş..