Selamün Aleyküm Dostlar, Kitabı şimdi bitirmiş olmanın coşkunluğu ve heyecanıyla bir inceleme kaleme almak istedim. Çok uzatmadan, buyrunuz satırlarıma geçelim. Nuri Pakdil artık bende bağımlılık hissi uyandırıyor. Okumadığım gün O'nun deyimiyle "Karanlıkta" kalıyorum... Kitap bitmesin diye yavaştan almaya çalıştım ancak yine tadı damağımda kaldı. Hani günlük hayatta karşılaştığımız, çok nadir, içinde ayrı bir dünya inşa eden, kainatı özüyle kavrayan, sessizliğinde bakışlarıyla çok şey anlatan fakat kimseciklerin anlamaya mukabil olmadığı insanlar vardır. Heh işte çoğu zaman bu insanların iç dünyasını merak etmişimdir. İşte bu eser merak ateşimi bir nebze dindirdi. Tam manasıyla anlamaya muvaffak olur muyuz bilmiyorum ancak herkesin bu satırlarda kendisini bulacağına eminim. Arayış, ayrılık, gurbet hayatımızın vazgecilmez kelimeleridir. Peki bu süreçler bizi hünerli bir insan mı yapıyor yoksa toy halimizle bunca acının altında ezilip hayat safhasından siliniyor muyuz? Kitabın içerisinde bu soruya yol gösterici satırlar mevcut. Şu cümleyi sanki uzun zamandır bekliyormuşum gibi heyecanla okudum: "Daima bana inanmalısın.' diyor içim." Hmm, bu muydu heyecanlandığın cümle, ne var bunda diyebilirsiniz. Ancak biraz düşünmenizi istiyorum. Kendimize gerçekten inanıyor muyuz? Ve birde şu alıntıyı direkt olarak kendimize soralım: "Kendi kendime yaslanabilecek miydim?" (Kitap boyunca bu iki satır arasında gidip geldim.) Eğer Pakdil okuyorsanız göğe makas atan martılara, kitaplığın içinden çekilen nehirlere, deriye sıkıştırılmış Filistin'e, kolunuza girip size vapurda yol arkadaşlığı eden 1453'e rastlamanız oldukça mümkün :) Ve elbette masada içine çekilmiş, sessizliğiyle 'Bir Devrim' bekleyen Kudüs'e... Pakdil, zihnimizin düşünüp de izah edemediği birçok hususu tercüme ederek satırlara döküyor. Zaman zaman sirkeciden, eminönüne, vapurdan trene yolculuk yapacaksınız. Derviş Hüneri, günce tarzında yazılmış olup, sanatsal ve edebi diliyle okuyucuların kalbine tek tek işleniyor... Aklımda kalan tek bir soru: "Çelik adam : kahramanın adı : bakalım nereye kadar gidecek?"

Derviş HüneriNuri Pakdil · Edebiyat Dergisi Yayınları · 2014321 okunma

··

158 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.