Aşka tutkun olan yüreklerin derde de müptela olduklarının ispatı ne diyecek olursanız bu eserden daha iyi anlatan bir cevap gösteremem size. Çileyle yoğrulan hayatlar için aşk acısı daha az trajik gibi görülebilir. Ama umudun zerresini tüketen, hayalin mutluluğunu bile karartan hikayeler var. Adına sergüzeşt yani macera diyorlar. Oysaki macera rüzgârdaki yaprak akıntıdaki dal parçası; sergüzeşt ise ağacını arayan yaprak ve dal parçası. Her şey aslına rücu eder. Peki ya vuslatın peşinde koşanların dramına ne diyeceğiz. Her seven sevdiğine kavuşsaydı Türk filmleri olmazdı derler. İyiki Türk romanlarının kendi seslenişleri var. Yoksa sinemamızı tanıdığımız gibi romanımızı tanımak istemeyecektik. Bu yüzden Sergüzeşt Türk romanının en güzel numunelerinden birine tekabül ediyor. Yüz yıl önceki tazeliği koruyor. Tazeliğini koruması bir yerde aslının korunmasıyla ilgili 19. Yüzyılın ilk dönemlerinin o herkesin anlayamadığı Farsça Arapça tamlamaları bol Türkçesinin orijinaliyle ortaya konulmasıyla eser adeta gerçek benliğiyle doğuyor. Bu nostaljik özlem belki sadece dile değil, insanların o naif kendilerine has güzelliklerine... İnsanlardaki başkalaşım kültürel yozlaşma Sergüzeşt gibi eserlerin ikinci baharını yaşamasına neden olacak gibi duruyor.

SergüzeştSamipaşazade Sezai · Ayrıntı Yayınları · 201846,3bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

zafer saraç