Çok beğendim. Gerçekten çok güzeldi kitap. Farklı bir havası vardı.
"Burası yok yok Kırtasiye ve burada yok yok. Her şeyimiz ve hiçbir şeyimiz mevcut" diye bitti. Bittiği için de üzüldüm.
Cem, kardeşi için böbrek arıyor. Bir gün kırtasiyeye, çizimi için siyah ve kırmızı mürekkep almaya gider ve öykü burada başlar. Ayrıca Müjgan adında konuşabilen neşeli bir kedisi vardır. Devamı kitapta :))
