-Gördün mü Kazım? Her şey mahvoldu...Benim ümidim kalmadı. Ben Kararımı sana söyleyeyim mi Kazım. Köylü olalım. Askerlikten istifa edelim. Senin kaç liran var. Birleşelim Kazım Ağa, İsmet Ağa olalım. Çiftçilikle hayatımızı sürükleyelim.
-İsmet ne söylüyorsun, dedim. Zannediyor musun ki bizi yaşatacaklar...Ayaklar altında zelilane ölmektense milletimizin bu kadar senelik yediğimiz ekmeğini namuskarane ölmekle ödemek daha çok yakışmaz mı