··
193 görüntüleme
Güzel bir inceleme, kaleminize sağlık. Umudunu yitirmiş ama işe girmeye çalışıyor fakat hayattan vazgeçmiyor ama aslında vazgeçmiş, ama vazgeçmemişlere de fenalık geçirtmeyi tercih ediyor, ama, ama, ama, falan falan. :) Puan vermemişsiniz. Vermemeyi mi tercih ettiniz, yoksa ikilemde mi kaldınız?
Öncelikle teşekkürler, sonrasında evet, umudunu yitirmiş, ama geride biraz da umut vardı başta. Yeni bir iş, yaşlı avukat patronu, daldığı rutini ona başta oyalanmaca oluyor. Kendince küçük bir dünya ama kimseyi kabul etmiyor. Bıraksalardı yıllarca o şekilde yaşardı da. Aslında Bartleby başta işini gayet iyi de yapıyordu, çok çalışıyordu sürekli, adamın sadece kolektif uyumu yok, sıkıntısı o :) Herhangi bir baskıda, müdahalede bulunmasalardı kopyalama işini bırakıp ofiste boş oturmayacaktı. Yaşlı avukat ne bilsin tabi olayların buralara geleceğini :)) Neyse uzatmayalım, ama, lakin, fakat bitmez bu öyküde. Hatta Bartleby'i daha Melville bence biraz gizlemiş, bu keskin çizgilerle resmi çizilmemiş adamı her okuyan kendi kafasından ona bir karakter ve geçmiş yazabilir. Tabi böyle olunca da eserin derinliği ve yorum çeşitliliği de artıyor. Puan vermemeyi tercih etmiştim ama Bartleby hastalığı bulaştı bir kez, bu sefer de sorgulandığım için puan vermeyi tercih edeceğim :) (Şaka yapıyorum, alınma olmasın)
5 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.