Kitap okumak, insanın görgü ve akılcılıktan ne denli yoksun olduğunu yüze vurur. Kitap size satırlar boyunca savını sunar, okumaya ara verip düşündüğünüzde lafa girmez, onu dinlemeye başladığınızda ise kaldığı yerden devam eder. İnsan ise ne düşünmenize, ne susmanıza imkan tanır.Kitap, aklından geçeni tane tane anlatan, kendinden -karakter olarak- emin ve karşısındakine alan ve zaman tanıyacak kadar da alçak gönüllü biri gibidir. Biz insanlar ise düşüncemizi karşı tarafa kusmaya çabalamaktan öteye gidemiyoruz çoğu zaman. Kitaplar bu yüzden çok güzel.Kitapların sabırlı ve dingin karakteri sayesinde okuduklarınız üzerine günlerce düşünebilir, kafayı yastığa koyduğunuzda veya sokakta peşi sıra adımlarınızı atarken hiçbir dikkat dağıtıcı etki olmadan, aldığınız bilgi ve görüş hakkında kafa yorabilir, muhakeme kurabilirsiniz.Kitap, size aktardığı şey ile muhakeme yetiniz ve vaktiniz arasına girmeye çalışmaz. Ayracı koyup, onu kapadığınız anda köşesine çekilir. Üstelik, yıllar sonra ona tekrar danıştığınız vakit, bıkmadan, yeniden anlatır her şeyi. Ta en başından. Bunu yapabilen insan yok. Alıntı
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.