Turgut Uyar, kendisine dört şeyin şiir yazdırdığını düşünürdü:
1. Sevilmediğini sandığında ya da sebepsizce bu duyguya kapıldığında.
2. Kendisini herhangi bir sebeple eksik bulduğunda.
3. Şiirin ciddiyete inanılmadığını hissettiğinde.
4. Özellikle, iyi şiir yazmayacağını fark ettiğinde.