Gönderi

Herkes baksın kendine ve bir de kıstas koyalım... İlimle, bilgiyle ne kadar meşgul oluyorum? Hikmetle ne kadar meşgul oluyorum? Felsefe ile sanatla ne kadar meşgulüm? yahut malayani ile ne kadar meşgul oluyorum?.. Peki o malayaniye sizi iten şey ne ? Tecessüs! (Sizi ilgilendirmeyen şeyi illa bilme arzusu) . . Bu fasit bir daire esasında birbirini doğuruyor. Belki bir araba odun çiğniyorsunuz içinden Keçiboynuzu gibi tatlımsı bir şey ya çıkıyor ya çıkmıyor. Halbuki süzülmüş bir kitap okusanız... O kitabı hayatın farklı evrelerinde tekrar tekrar okusanız size oradan çok enteresan bir birikim gelecek. . . Şimdi insanlar kitap okuyamıyorlar. Neden? Ben bunu bazı dostlarımda denedim,neden okuyamıyorlar diye merak ettim. Beyin sanki bir deniz anası gibi olmuş,bütün kıvrımları adeta kaybolmuş,düz bir satıh haline gelmiş. Hemen sıkılıyorlar. Böyle olunca da bütün kavram dünyası yok oluyor,zaten istenen de o! . . Allah insanı yaratıyor,insanın yaratılış sebebi sadece Allah'a ibadet etmek; onu da Yaratıcı söylüyor.Biz inancımızı bütün insanların ortak inancı sanıyoruz. Özellikle de Türkiye'deki aydınlarda ve Müslümanlar da çok sık rastlanır bu varsayıma.. Halbuki bu anlattığım Kur'an'î izah tır, yani inananlar için böyledir. İnanmayanlar için ise bir bilgi meselesidir bu.. . . İnsandan inancı çekip aldığınız zaman,kendi realitesiyle baş başa kalır. Mutsuz mu ? Mutsuz tabii.. Mutlu olmak için akıl yetmiyor.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.