Eleştirmek farklı aşağılamak farklı. Eleştirmek farklı üstten bakmak farklı.
Eleştirmek farklı kendini bir halt sanıp gömmek farklı. Daha çokça sıralanabilir. Ancak sıralasam da anlaşılacak mı? Çünkü kimse kendine kondurmayacak herkes mükemmel(!) bir eleştirmen. Halbuki eleştiri bu değildir. Yerin dibine sokmaya çalışarak eleştiri yapılmaz. At gözlüğü ile bakılarak yapılmaz. Şimdi ben de ego yapıyorum. Üzgünüm yapacağım da. Bilip bilmeden yazanlar hakediyor. Eleştiri nasıl yapılır onu araştırmalı ilk önce insan sonra yorum yapmalı. Bazıları da var ki yazara mı sallıyor kitaba mı belli değil. Sırf muhalefet olmak için yapıyor. Çünkü ilgi çekme çabası çünkü dışarıda besleyemediği egoyu burada ilgi görerek besleme çabası. Linç yiyeyim de milletle iki dalga geçeyim veya övüleyim de bir taraflarım şişiversin. Neyse bunlara bile lüzum yoktu yazmama. Oysaki insan okudukça hiçleşirdi...
2 önceki yanıtı göster
Her ikinizin de dediklerine noktasına virgülüne katılıyorum, normalde kimin ne yaptığı, kimin neye ne yorum yaptığı beni hiç alakadar etmez ama artık bunun bi doluluğunu hissettim yazma gereği duydum bende, incelemeden çok iç dökme oldu, hiç sanmıyorum ama belki döner bi kendini sorgularlar insanlar.
incelemenizi çok beğendim, özellikle de son iki paragrafınızı :))) ağzınıza sağlık efenim ...
Peyami Safa'nin çocukken 
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu kitabını okumuştum. Detaylica animsamiyorum tabiki ama ölümcül hastalığa yakalanmis bir kişinin ruh halini ve hastane ortamını çok iyi anlatmıştı. Çünkü kitabı animsadigim her an, ağırlıklı olarak karamsar atmosferi duyabiliyorum. Bu da bence yazarlık becerisidir.
İnceleme aslında bu kıtaba yönelik değil, bu kitap üzerinden kendi önyargıni merkeze alıp bunun üstünden özellikle sitede hakim olan kibri anlatmak üzerine ve tespitlerine kesinlikle katılıyorum Ayşe. Ekrem İmamoğlu seçim sürecinde dedesinin kendisine öğüdünü sıklıkla dile getirmişti; birebir hafizamda değil ama hatırladığım kadariyla şöyleydi: "Makamın yukseldikce daha mütevazı ol," en azından bu manadaydi. Çok hoşuma gitti, bunu 1k özelinde de "Okuduğun kitap arttıkça kibrin azalsin," uyarlayabiliriz. Sen zaten deginilmesi gerekilen noktalara deginmissin, ben tekrara düşmek istemiyorum. Sadece bir ekleme yapmak istiyorum.
Bir yazarı veya kitabı herkes istediği gibi elestirebilir. Herkes de bu elestirelere karşı eleştiri yapabilir. Bununla birlikte benim en hoşuma gitmeyen taraf şudur ki bu durumlarda; bir kişi özellikle de çok kitap okuyanlarda oluyor bu durum, bir yazarı veya kıtabi eleştirmenin ötesine geçip onu okuyanlari argo tabirle gömmeye başlıyor. Bunu yaparken kendi kibrini ortalığa saçıyor adeta. Bundan dolayı kendisine eleştiri veya sert bir tepki gelince de ortayolculuga başlıyor. Fizikte temel prensip(kuantumu karıştırma) etkiye tepki alırsın. Eğer sen kibir deryalarindan gelerek saçma sapan sekilde, bir kitabı ve yazarı okuyanlari gomersen seni de biri çıkıp gomer.
Tyler’ın bir sözü var Fight Club’da “sahip olduğumuz şeyler bir süre sonra bize sahip oluyor.” diyordu, bu da aynı hesap, kitap okuma eylemi olarak başlayan şeyler, egoya, gereksiz ben okuyorum kibrine belki de en kötüsü sayılara indirgeniyor hiç gerek yok. Belki benim de bu yazım lüzumsuz ama doldum taştım artık, neyse gidip kitap okuyayım biraz 🤪
2 sonraki yanıtı göster
"Neyi, ne kadar, ne sürede okuduğunuz kimsenin umrunda değil, burda kitap sayısı peşinde koşmanız anlamsız ve beyhude, iyi edebiyat birazda okuduklarından ne süzdüğüne bağlıdır."
Ağzınıza sağlık. Başka bir şekilde ifade edemezdim bu durumu.
Elimden bunu dile getirmekten başka bir şey gelmediği ve bunu dile getirmenin bi gereklilik olduğunu hissettiğim için içimi döktüm. Keşke gerek olmasaydı, yazmasaydım.
Kitap okumanın empati yeteneğini, ön beyni geliştirdiğini söylerler. Her kitapta da sevmesek bile karşı düşünceyi de anlama fırsatına kavuşuruz.
Televizyonda bir program izlemiştim. Konuklardan birisi epeyce yaşlı eski yeşilçam oyuncularından bir adam, diğeri genç, güzel ve oldukça çekici bir kadındı. Konu oyunculuğa geldi. Konuk kadın " o kadar eğitim aldım oyunculuk konusunda ve hala bu eğitimlerime devam ediyorum ama anlamış değilim. Hiç eğitim almamış kişiler yıllarca filmlerde, dizilerde rol alıyor" dedi. Birazda yanındaki adama lafı dokundurdu. Sunucu, oyuncu adama sordu "siz oyunculuk eğitimi aldınız mı?" Adam gayet net cevap verdi. "Almadım. Çünkü ben oyuncuyum" bundan daha açık bir cevap olamazdı.
Ne kadar çok kitap okursak okuyalım hayatın özünü anlamakta hala zorluk çekiyorsak demek ki bir yerlerde eksiklik var.
Alçakgönüllülük bir erdemdir
Edebiyatla ilgili söyledikleriniz ne kadar güzel.
Peyami Safa'nın eserlerinin kıymetini bilen kimi görsem ister istemez mutlu oluyorum :)
Ne güzel söylediniz.Teşekkürler.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.