Saffet hoca bir an, dükkandaki bütün malların yanmış olabileceğini veya yanabilecegini düşündü. Böylesi durumlarda peygamberlerin ve Salih insanların söyledikleri “Allah verdi ve Allah aldı” sözü geldi dilinin ucuna!.
Kendi kendine “Allah verdi” dedikten sonra durdu ve her nedense söylemedi, bir türlü söylemek istemedi dilinin ucuna gelen bu sözün devamını!. Oysa müslümanlara nasihat ederken, şık sık tekrarladığı ve çok rahat söylediği bir sözdü bu!. Şimdi ise bu sözün pratik manasıyla ilk kez karşılaşıyor gibiydi. Bu kısacık cümlede, birbirinden çok farklı iki ayn mana vardı. “Allah verdi” ifadesi insanların gönlünü sevinçli bir huzurla doldururken, bunun devamında söylenen “Allah aldı” ifadesi ise derin bir hüzün ile insanın içini boşaltıyordu!.
Sayfa 3 - İnsan
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.