Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

İskeleden uzaklaşan bir gemideki yolcu gibi,geçen her saniyenin beni arkada bıraktığım sevgilimden aslında uzaklaştırdığını bildiğim için, geçen dakikaların o kadar çok olmadığına kendimi inandırmaya çalışır,bu amaçla anlardan ve dakikalardan aklımda küçük desteler yapardım. Her saniyede her dakikada değil,ancak beş dakikada bir üzülmeliydim! Bu yöntemle beş tek dakikanın acısını son dakikaya kadar ertelemiş olurdum. İlk beş dakikanın geçtiğini inkar etmek artık imkansız olunca yani geç kalma gerçek olunca, acı çivi gibi içime batar; can havliyle, Füsun'un buluşmalarımıza hep beş on dakika geç geldiğini düşünür ondan sonraki beşlik dakika destesinin ilk dakikalarında daha az acı çeker,az sonra kapıyı çalacağını,az sonra tıpkı ikinci buluşmamızda olduğu gibi, onu birden karşımda buluvereceğimi umutla düşlerdim...
Sayfa 141Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.