Bir insan bir insanı kaç şeyde tahayyül edip onu anabilir?
Öncelikle anmak, hatırlamak demektir. Hatırlamaksa, unutmaktan dolayı zuhur eder.
Eğer hatırlıyorsan ve arada bi yaşanmışlık varsa ortak noktalardaki şeylerde anımsama mevcut olur.
Birde anmaktan öte yaşamak var.
Hiçbir zaman unutamadığın için anımsama/anma gereği duymaz, yaşantının ortaklığı ya da ayrılığı da ehemmiyet arz etmez, zira artık onun yokluğunu yaşıyor, yokluğundaki varlığını yüreğinde taşıyorsundur.
İşte bundan mütevellit bir-üç-beş şeyde değil yaşama dair var olan her şeyde onu yaşıyor, ona dair izler buluyor, bağlantılar tahayyül ediyor ve dahi zıt noktalarda dahi olumlu bi bağ bulup an'ı ona ithaf ediyorsundur.
Sonuç olarak bi hatırlamak var
bir de yokluğundaki varlığı ile her anı yaşamak.