Uzun zamandır Zweig okumadığımı söylemeyeceğim. Gerçi yine başka türlü söylemiş oldum ama olsun. Berger’in duygu ve düşüncelerini, içinde bulunduğu zor koşulları ifade eden kitabı bir solukta okudum. Zaten Zweig böyle bir yazar değil mi? Basit gibi görünen yaşam öykülerini sihirli kelimelerle anlatıp aslında o hikayenin basit olmadığını, karakterin nasıl zorlu süreçlerden geçtiğini bize yansıtmıyor mu? Galiba yansıtmak kelimesi hafif kalacak, biraz da olsun bizi içine çekiyor ve karakter ile beraber o duyguları yaşıyoruz. “Onu kenarda tutan çekingenliği değildi. Para harcamayı bilmez ama heyecan verici gelen şeyleri yapmaktan mahrum kaldığı için utanırdı.” Acaba sorun diğer -onunla sürekli dalga geçen- arkadaşlarının yaklaşımı mıydı? Berger aslında “binlerce insanın arasında yapayalnız” hissediyordu. Arkadaşı Schramek gibi eğlenmek, gezmek ve Karla gibi bir kızla sevgili olmak istiyordu. Onların yanında hep bir “çocuk” olarak kalacağını düşünüyor ve umutsuzluğa kapılıyordu.

KızılStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202229,4bin okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gökhan Toktamış