Tokyo’nun Son Çocukları ~ Yoko Tawada Yaşlıların sonsuza kadar yaşayıp ölmediği,çocuklarınsa bir türlü büyüyemeyip sürekli hasta olduğu bir dünya düşünün. Her şeyiyle kapılarını herkese ve her şeye kapatmış bir Japonya. Kelimelerin, mesleklerin, duyguların bile ayrıştırıldığı, kullanımının yasaklandığı ya da değiştirildiği bir distopya. Aslına bakılırsa son derece kötü şeylerin olduğu bir dünya sunuyor bize Tokyo’nun Son Çocukları. Kıtlık, insan ilişkilerindeki yozlaşma, doğanın tahribatı, sıcağın sıcak soğuğun soğuk olmadığı bir zaman geliyor. Ama kitaptaki dede - torun ilişkisi bu kadar kötülüğe rağmen hala bir sevgi kırıntısının kalmış olması hala hayata tutunma, birini yaşatmaya çalışma çabası belki biraz fazla Polyanaca ama bana umut verdi. Kitaba başka tarafından baktım. Her şey olabileceği en kötü halinde olsa bile değer verilecek bir şeyler bulmayız. Her şeye rağmen insanın içinde bastırılamaz bir yaşama isteği var ve belki daha fazlasıyla yaşatma isteği. Şimdilerde de hayat bambaşka bir yola girdi hepimiz için. Belki bu kitaptaki kadar uç yerlerde değiliz ama olmayacağımızın hiçbir garantisi yok son zamanlarda daha iyi anladık. Yaşadıklarımızdan ve kitaptan çıkardığım sonuç bir şairin de dediği gibi “ Şimdiyi hiç yaşamayan, hiç yaşamaz.” Yazarın kalemini, kitabın güçlü kurgusunu ve akıcı bir okuma sağlamasını çok sevdim. Hızla okunacak ama çabuk unutulmayacak bir kitap. Bu günleri yaşayan ve daha kötüsünü yaşamak istemeyen herkese tavsiyedir. Bol kitaplı günler

Tokyo'nun Son ÇocuklarıYoko Tawada · Siren Yayınları · 2020846 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra Tokmakcı