Eyvallah, ne güzel söz, ne güzel kabullenişin adı ve ne guzel bir kitap.
Zamane aşklarının inadına tertemiz , adını bile sormadan, telefon numarasını dahi almadan, sadece hoş sohbetini, gönlünü sevdiği Fesleğen i özleyen Seyyah.
Aşkını mürekkep, derdini kağıt yapan Seyyah ı okudum. Seyyah sadece aşkı yazmıyor insanları uyanışa davet ediyor. Yağmur altında ıslanmanın, eski bir dostla sohbetin tadını, gunümüz insanlarının unutttugu ne varsa hatırlatmaya çalışıyor bize.
Seyyah, Fesleğen i ve kendini ararken ben kelimelerin dansında kayboldum.