“Ölüm dudaklarını puslu bir maviye boyamıştı. Gözleri açıktı ve kornea havaya maruz kaldığı için kuruyup bulutlanmıştı. İnsan yaşarken gözlerinin parlamasının sebebi buydu işte. Kornea nemli olunca ışığı yansıtıyordu ama gözler kırpılmadığı zaman kornea da nemlenmiyordu. Böylece gözler kuru, bomboş bir görüntüye bürünüyordu. Yani insan öldüğü zaman gözlerin canlılığını yitirmesinin sebebi ruhun bedeni terk etmesinden değil göz kırpma refleksinin kesintiye uğramasından kaynaklanıyordu.”
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.