“Üstelik de bütün Hamdiler yamasız pantolon giyerdi orada, bütün Hamdiler okula gülümseyerek gider,eve gülümseyerek döner,babalarıyla annelerine sabah akşam sarılır,onların sıcaklığını ta kalplerinde hisseder ve bu sıcaklıkla durup dinlenmeden sarhoş olurlardı ama Hamdi onların arasında katılamazdı. Ne yapsa gidemezdi yani,gitmek için bir yol bulamazdı.
Bulamayınca da,keşke dedem sağ olsaydı diye düşünürdü; sağ olsaydı keşke... Hatta...”
Sayfa 177Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.