Bir kapak tasarımı kitabı okuduktan sonra ancak bu kadar anlamlanabilirdi. Teker teker başlayan hikayeler, bambaşka hayatlar bağlantısız zannedilip de ancak bu kadar ince iplerle dolanabilirlerdi birbirlerine. Birkaç nesnenin, mekanın, insanların etrafında toparlanan hayatlar. Bir diğerinden habersiz ve hemen ötekinin kıyısından geçen, kimi zaman iç içe akan yaşantılar. Zamanın ve kırmızının etrafında gezinirler. Rastlantılar, bir yaşamı başlattığı gibi rast getiriyordu kimisinin hayatında olup bitenleri. Tanrı, zamanın kendisi veyahut rastlantıların bütünü olmalıydı. Değilse de hepimizi birbirine dolayan o görünmez ipleri bırakıyordur belki üzerimize. Bu iplerse bu defa kırmızıda olduğu kadar, İstanbul’un da altındaydı. Gerçeğin ve efsanenin birbirine karıştığı yerlerde, mekanlarda, kırmızı bir zamanda. Yazarın da dediği gibi: “Gerçekle gerçeküstü tıpkı yin ve yang gibi birbirlerini tamamlayan bir bütündü. Gerçeğin içinde gerçeküstü, gerçeküstünün içinde de gerçek vardı ve birbirlerini sarıp sarmalamışlardı. O yüzden gerçeküstünün peşinden giderken gerçeğe takılıyordu insanların ayakları. Gerçeğin peşinden giderken de gerçeküstüne. Tıpkı ölümün peşinden giderken hayata, hayatın peşinden giderken de ölüme takılması gibi hayatın, aklın, kaderin.” Sürükleyici bir roman, iyi okumalar diliyorum.

Kırmızı ZamanMine Söğüt · Yapı Kredi Yayınları · 20191,784 okunma

·

123 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.