Hayat cesurlara torpil geçer kitabını okumaya başlamadan önce klasik kişisel gelişim kitapları gibi düşünmüştüm ama kitabı okumaya başladığım zaman kitabın kişisel gelişim kitaplarına hiç benzemediğini gördüm. Kitabın başlarında vaveyle ve dilhun adlı 2 kişi arasında geçen diyalog ve sonlara doğruda logos adlı bir karakterin katılmasıyla bitiyor. Ayrıca kitabı okurken kendi yaşamınızda da olan benzer olayları görebilirsiniz.Bence kişisel gelişim kitaplarına göre bu kitabı okuduğunuzda daha çok insanı rahatlatan bir kitap.