Puanının olması gerekenin altında belirlenmesinin sebebinin Tanrıyı hristiyanlığı baz alarak anlatması olduğunu düşündüğüm bu kitabı ben çok beğendim. Farklı isimler altında ve farklı dinlerle inandığımız yaratıcıyı anlatma tarzı bana Mevlana’nın yaklaşımını hatırlattı. O da sevgiyi seçmişti inancında. Aslında belki de yaradılışımızdaki ilk ve en temel duygu sevgiyken korku nasıl bu kadar öne çıkmış acaba? Şekilcilik nasıl ibadetleri kalıplara sokup insanları inanmaktan bu kadar uzaklaştırmış... İçimizdeki garantici, korkak, ürkek mahluk olan “öteki” nasıl da bizi esareti altına almış... üzülmemek için aşık olmaktan korkan bir kadının kalbine çektiği barajın ufacık çatlağının derinleşip yıkılmasını anbean izlerken bu güne kadar yaşadığı rutin hayatını sorgulaması kendimizin hayatını da gözden geçirmemize sebep oluyor. Kitapta geçen toplumların kollektif bir bilincinin olabilmesi ve bazı olağandışı olayların, fikirlerin yavaş yavaş, sindire sindire bilince yerleşmesi düşüncesinin anlatıldığı kısım pek aklıma yatmasa da diğer kısımları okumak, altı çizilecek birçok cümleyi farketmek beni keyiflendirdi diyebilirim.

Piedra Irmağı'nın Kıyısında Oturdum AğladımPaulo Coelho · Can Yayınları · 20158,9bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aytül Duman