Hayatlarımız bir türlü sahip olamadıklarımızı kafaya takmakla geçip gidiyor. Oysaki şükredebilse güzel insan elindekilere ne bu kitaplar yazılırdı ne de okuyucu bu kitaba yönelebilirdi.
Şükretmeyi unuttuk, tevekkülü hiç uygulayamadık belki bu yüzdendir tüm sıkıntımızın kaynağı kimbilir.?
Herkesten ve her şeyden önce O'na(Azze ve celle) güvenebilseydik ve itaat edebilseydik...