STEVENS: Adınız?
KAREN: Karen Andre STEVENS: Son işiniz neydi?
KAREN: Bjorn Faulkner’in sekreteriydim.
STEVENS: Bu işi kaç yıl yaptınız?
KAREN: On yıl.
STEVENS: Patronunuzla ilk karşılaşmanızı anlatır mısınız?
KAREN: Stenocu arayan bir eleman ilanı gördüm ve işe başvurdum.Onu ilk kez Stockholm’ün kenar mahallelerinden birindeki ofisinde gördüm. Yalnızdı. Bu benim ilk işimdi. Orası da onun ilk ofisiymiş.
STEVENS: Sizi nasıl karşıladı?
KAREN: Ayağa kalktı, hiç bir şey söylemeden bana baktı. Konuşmazken bile karşısındakini aşağılayan bir ifadesi vardı. Öyle dik dik bakardı ki karşısında çok uzun süre duramazdınız. Nedense ya önünde diz çökmek ya da suratının ortasına bir tane patlatmak istediğimi hatırlıyorum,