“Gülüşünü severdim, benim için mutlu olduğunda... Ve sıkıldığında benim için, Yokluğun kurardı birşeyleri. Ruhum saklanacak yer arardı da sen gelince, ilham ve inanç, yeniden dost olurdu bana. Şakağında o damar kabardığında bilirdim öfkelendiğini... Sustuğunda kederlendiğini... Ufukları gözlerken, düşğndüğünü maziyi... Ama yalnızlığına deva olanşlecek bir ilaç ne gezerdi bende? Ben yalnızca yüzüne son kez daha bakabilmek isterdim... Ve yalnızca ben, sana son kez daha sarılabilmek isterdim... Ama artık gün battı... Çiçekler çürüdü... Dualar kaldı geriye... Ölüm bizi çaresiz bıraktı...”

Selahaddin EyyubiOkay Tiryakioğlu · Timaş Yayınları · 2019423 okunma

··

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tubiş