Köşkün odalarında kimsesiz ve bir gölge gibi sessiz derdine gömüldü kaldı Zühre.
Aşka düşmüştü ve bu aşkta yalnızdı. Bedbahtı. Ama aşkın bedbaht kılmadığı kim vardı?
.
.
Her ne kadar, Tahir kınayıp yüz çevirdiyse de ondan, canı Tahir'in canından uzak kalmaya gönüllü durmuyor. Aşkın zahmetlerine esir, sevgilinin yüz çevirişine karşı çaresiz, sâde, "Yarabbi benim sevgimin yarısını Tahir'e ver." diyerek ümit besliyor.
Sayfa 20 - TimaşKitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.